Latviešu literārās valodas vārdnīca
64 265 šķirkļi
hūte
hūte -es, dsk. ģen. -šu, s.; sar.
Platmale.
Piemēri«Uzliec hūti galvā un tev nekaitēs ne lietus, saule, ne vējš.»
  • «Uzliec hūti galvā un tev nekaitēs ne lietus, saule, ne vējš.»
  • ..vīrs ar izķēmoto hūti galvā.. ir Artūrs..
Avoti: 3. sējums