aizplanēt
aizplanēt -ēju, -ē, -ē, pag. -ēju; intrans.
Planējot attālināties.
PiemēriPlanieris aizplanē.
- Planieris aizplanē.
- Lidmodelis aizplanē.
- Jaunie sportisti [izpletņa lēcēji] jubilāru apsveic turpat brīvajā lidojumā, pēc tam aizplanē sāņus.
Avoti: 1. sējums