izrist
izrist parasti 3. pers., -ris, pag. -risa; intrans.; parasti divd. formā: izrisis
Raisoties izjukt, izkliedēties (parasti par matiem).
PiemēriPīne izrisusi.
- Pīne izrisusi.
- Viņa elpoja ātri, bāza aiz cepures mitros, izrisušos matus..
- Profesora kundze.. iesprogāja dzelteno, deniņos mazliet izrisušo zēngalviņu.
Avoti: 3. sējums