murcīt
murcīt murcu, murci, murca, retāk murku, murki, murka, pag. murcīju; trans.
Ņurcīt, spaidīt (piemēram, rotaļājoties).
PiemēriMurcīt kaķēnu.
- Murcīt kaķēnu.
- Zelma mani sauca par «brūtgānu», murcīja klēpī un svieda gaisā.
Avoti: 5. sējums