sapriecināt
sapriecināt -inu, -ini, -ina, pag. -ināju; trans.
Panākt, būt par cēloni, ka (kāds) sapriecājas.
PiemēriIlgi nedzirdētais bānīša pūtiens zunteniekus sapriecināja gluži neprātīgus.
- Ilgi nedzirdētais bānīša pūtiens zunteniekus sapriecināja gluži neprātīgus.
- Velti sapriecināt bērnus.
Avoti: 7-1. sējums